Duchowy GPS

Mam myśli ciężkie jak książka,
wakacje biorę za ręce,
lasu zielona wstążka
wplata się w pamięć i serce.

Rosną niebieskie jagody,
na wietrze faluje spódnica,
a błękit nieba i wody
odbija się w ciemnych źrenicach.

Maliny główka czerwona
pochyla się nad potokiem,
a Pan Bóg uśmiecha się do nas
pod śnieżnobiałym obłokiem.

Lato się słońcem rumieni
i zbiera kwiaty w ogródku,
a ja niosę w kieszeni
okruszki radości i smutku.

Tatusiu, myślę o Tobie,
zamykam oczy na chwilę,
na łące w tęczowej ozdobie
tańczą miękkie motyle.

Ola Kosztowniak

„Ktoś doniósł Jezusowi: Twoja matka oraz bracia stoją na zewnątrz. Chcieliby z Tobą porozmawiać. On zaś odpowiedział temu, który Mu o tym doniósł: Kto jest moją matką i kim są moi bracia? Po czym wskazał ręką na swoich uczniów i oświadczył: Oto moja matka i moi bracia! Każdy, kto wypełnia wolę mojego Ojca w niebie, jest moim bratem, siostrą i matką” (Mt 12:47-50, NP).

Bardzo często Boga nazywamy Ojcem. Skoro On jest naszym Ojcem, w takim razie ci, którzy wypełniają Jego wolę są naszą rodziną. Jednak czy tak naprawdę jest? Czy o członków naszych społeczności dbamy tak, jak o naszych najbliższych? Czy dbamy o starszych chrześcijan jak o własnych rodziców? Czy troszczymy się o innych jak o ukochane rodzeństwo? Po postawach, zachowaniach i naszej dbałości widać czy faktycznie jesteśmy z rodziny Jezusa.